Bakit Bumababa ang Boto sa WNBA?

Ang Boto Ay Hindi Patas—Nakatuon Ito

Nakikinig ko ang data ng boto sa WNBA mula sa aking apartment sa Chicago, nakikita kong ang mga pangalan ay umuunlad habang ang tunay na talent ay nawawala. Ang pagsisimula ay sabihin: max 10 player—ngunit 83% ng boto ay dumadaan lang sa anim na pangalan. Hindi ito demokrasya—ito ay algorithm para sa clicks.

Ang Data Ay HINDI Magsisin—Ang Tao Ay Naglalakbay

Itinuro sakin ng aking ama: ‘Hindi nag-aalaga kung sino ang minahal—kundi kung sino ang nakikita.’ Itinuro sakin ng ina: ‘Sa streetball, hindi tinatanong kung sikat ka—kundi kung kayang lumampas.’ Ang ballot ng WNBA ay salamin ng pop culture: bumoto para sa mukha, hindi para sa paa.

Ang Sistemang Ito’y Ginawa Upang Exclusion

Sinabi ng tuntungan: ‘max 10 player’—pero bakit lang anim? Tatlo lamang ang nasa harapan. Apat na backcourt player? Walang visibility. Walang dashboard ang nagpapakita ng kanilang PER o ORB. Hindi sila invisible—silay excludido ng disenyo.

Maaari Mong Palitan Ito—Simulan Ngayon

Bumoto ka nang dalawang beses (June 27–28). Huwag bumoto para sa pangalan na kilala. Bumoto ka para sa lalaking naging proud sa iyong barangay—not yung nasa cover ni Sports Illustrated. Gamitin mo ang data mo. Gamitin mo ang boses mo. Hindi kailangan ng mas maraming bituin—ito’y kailangan ng mas maraming kaluluwa.