Ang Laban ni Steph sa 2022

Ang Buhay ng Pagduda

Nag-aksaya ako ng maraming oras sa pagsusuri ng mga stats sa finals—hindi para maglibot, kundi bilang ritwal. At nung binalikan ko ang data mula 2017–18, may isa akong napansin: dalawang laro si Stephen Curry na under 20 puntos nung sobrang presyon ng defensive. Hindi dahil mahina—kundi dahil sobra na ang pagtutol laban sa kanya. Ito’y nag-iwan ng takot—kahit akin bilang tagasuporta.

Ang Pagsusulit noong 2019

Bumalik tayo noong 2019: wala na si KD. Injured si Klay. Isang 31-taon na manlalaro, nakatira lang sa huling pagkakataon para maging immortal. Sinabi nila ‘fade out.’ Pero ano ang naganap? Nag-erupt siya—47 puntos sa Game 5 kasama ang box-1 defense na parang humihinga ka sa basag na semento. Average niya ng 30 ppg sa buong series—wala pang MVP (mulit), pero ang stats ay sumigaw ng katotohanan.

Pagbabago Mula Sa Wala

Tapos dumating ang summer noong 2020. Pinili nila ang mga draft picks parang nag-audisyon para sa sitcom. Lahat ay naisip na rebuild time—maliban kay Curry.

Hindi lang siya maganda; inalabas niya sarili palabas pa nga ng elite level noong pinakamababa talaga nitong taon. Injury kay key players? Check. Playoff break? Check. Nananalo sila by two games? Double check.

Ngunit narito ang punto: data at tula ay nagkakasundo: matapos ang Game 4 ng Finals noong 2022—at nasa dalawa sila—isinasara nila yung strategy ni Celtics hindi dahil luck… kundi dahil hindi sila makontrol ang tapat na loob.

Ang Gabi Na Binagot Niya Ang Pisika

Game 4: si Steph nag score ng 43 puntos walang tulong mula teammates maliban lang sa limitadong rotation—oo, kasama dito yung bench players na halos hindi gumawa noon.

Walang superstar partner tulad ni Kyrie o Anthony Davis upang ibahagi yung bigat. Walang defensive anchor tulad ni Al Horford o Rudy Gobert para iligtas siya. Tanging isa lamang tao —sa gitna lahat —na nakatayo at nagtagumpay kapwa pressure at mataas na pananalita.

At biglang dumating Game 6: muli’y buong court assault, final buzzer ay tumapak at ipinagdiwang ring champion na waláng sinumâ akalain.

Kanyang stats? Average of 31 points, mas mataas pa kay teammate second best by 13 points — bagaman walay sinumâ magawa tulad ni Jordan o LeBron nasa ganitong sitwasyon. The MVP award ay inibigay kay iba—but this time… alam namin lahat ng katotohanan.

Bakit Mahalaga Higit Pa Kaysa Panalo?

Hindi ito tungkol lang sa mga ring—it was about pagbabago paano nakikita ang ‘champion’ kapag sinabi mong wala ka nandito na maganda pa. The analytics di maniwala: mas efficient si Curry after age 30 than ever before—even while carrying a roster that barely qualified as competitive by league standards. At yet… people still argue if he deserved FMVP? Honestly? Mas mahalaga yan kaysa performance metrics — ito’y tungkol sa perception bias.

Sa aking opinyon—as both analyst and admirer—he didn’t need another title to be legendary… But winning it while being universally doubted? The perfect cherry on top of an already immortal career.