Sheppard: Hope ng Rockets?

Ang Rookie na Hindi Alam Kung Point Guard o Isip-Isip

Nanood ako ng higit sa 120 larong summer league taong ito. Marami ang magkapareho—sama-samang cuts, predictable sets, at mga manlalaro na parang nag-audition para sa commercial sa gym. Pero isang pangalan lang ang bumabalik sa aking analytics dashboard: Reed Sheppard.

Hindi siya nakikita sa bawat highlight reel. Walang dunks. Walang blocks. Pero mayroon siyang bagay na mas rare—mas mataas ang rate niya sa paglikha ng shot kaysa sa 83% ng rookies sa posisyon niya noong nakaraan.

Ngunit paano? Nananalakot pa rin siya ng 4.4 puntos bawat laro.

Ito ay hindi mabuti para rookie—hindi man—pero napakaliit kumpara sa inaasahan mula sa isang manlalaro na tinatawag para i-run ang offense.

Ano nga ba Ang ‘Mas Agresibo’?

Kapag sinabi ni Coach Garrett Jackson, “Gusto ko siyang mas agresibo,” hindi ibig sabihin “kumuha ng higit pang mga shot.” Ibig sabihin ay kontrol.

Mayroon si Reed ng elite decision-making under pressure (96th percentile sa assist-to-turnover ratio among PGs). Ngunit narito ang problema: nakakatulog siya bago gumawa.

Ang datos ay malinaw—lamang 27% ng kanyang possessions nagtatapos sa shot o pass within 3 seconds pagkatapos makakuha ng bola. Mabagal kahit para second-year guard.

Tignan mo si Jalen Green (54%) o Devin Vassell (51%). Hindi sila tumatagal—they attack.

Kaya kapag sinabi ni Jackson na “agresibo,” ibig sabihin: mag-decide nang mabilis, harihin ang landas mo, at huwag mag-check ng orasan bago sumipa.

Mamba Mentality vs. Data-Driven Hesitation

Lumaki ako habang nanonood kay Kobe Bryant sa marumi at mainit na courts sa East LA kasama ang aking abuelo. Tinatawagan namin iyon bilang “la mancha” — ang shadow of greatness na nananatili hanggang matapos ka naman maglaro.

Parang iyon si Reed Sheppard—a quiet kid with killer instincts pero walang tiwala sa sariling isip.

Nakita niya kung paano tinapon ni Jalen Suggs bawat possession tulad ng Game 7 ng Finals—and still didn’t copy him.

Pero narito kung ano’ng hindi napapansin ng marami: aggression ay hindi tungkol sa dami. Ito’y tungkol sa tempo control.

Mayroon siyang 97th percentile footwork efficiency kapag isolated off screens, pero ginagamit lamang ito isang beses every 12 minutes—hindi aggression; ito ay self-doubt ipina-palabas bilang patience.

Handa Ba Siya Para Sa Prime Time?

Seryoso ako: Hindi pa nga.

Ngunit hindi ibig sabihin ay dapat buryin siya din.

Ang tunay niyang halaga ay spacing at vision — ganoon kadaling gawin team win championships without needing stars.

Pero kung gusto niyang maging higit pa from backup option by Year 3? Kailangan matutunan niya isa lang: dont fear failure—fear hesitation.

Summer league ay hindi lang tungkol sayo mag-score—it’s about establishing dominance through rhythm, timing, and unapologetic intent.

At kasalukuyan? Parang may sumusunod lang talaga para pahintulutan makilala.

Hindi pa rin kami nakakahanap ng susunod na rookie na maibibigay dahil lamang di-makilala.