ผมเติบโตในนิวยอร์ก surrounded โดยจังหวะของวัฒนธรรมบาสเกตบอล—หน้าจอ CRT ดึกๆ สถิติที่เขียนเหมือนบทกวี เมื่อฉันไปยูทาห์ มันไม่ใช่แค่การคัดเลือก มันคือการจัดเรียงชะตากรรมผ่านข้อมูล

ในฐานะนักวิเคราะห์ข้อมูลจากบรูคลินที่เคยสกาวแบบถนน ผมเห็นแล้วว่า AI ประเมินดาวรุ่งใหม่ผิดพลาด เพราะเน้นร่างกายมากเกินไป ไม่เห็นคุณค่าของจิตใจและจังหวะในการเล่น

การแลกของดูรันต์ พอร์ซินสกี้ และสมิธ II ไม่ใช่แค่ตัวเลข—แต่เป็นบทกวีที่ถูกเขียนด้วยความหวัง ความกล้าหาญ และจังหวะของการเล่น ฟังให้ลึกกว่าคะแนน

โคอเปอร์ แฟลากไม่ใช่แค่สถิติ—he พูดผ่านการเคลื่อนไหวที่เงียบแต่แม่นยำ การวิเคราะห์ข้อมูลเผยให้เห็นพลังแห่งสติปัญญาที่เปลี่ยนเกมเบสเก็ตบอลรุ่นใหม่

ในฐานะนักวิเคราะห์ข้อมูลจากบรูคลินที่เติบโตมาจากการเล่นสตรีทบอล ผมเห็นการบุกเบิกของฝรั่งในดราฟท์เอ็นบีเอไม่ใช่เพราะพรีเมีย แต่เป็นการถอดระบบการคัดเลือกแบบดั้งเดิมอย่างมีกลยุทธศาสตร์

ด้วยข้อมูลการวิเคราะห์จาก Python และแผนที่ความร้อน ผมวิเคราะห์ว่าทำไมยัง ฮันเซิน ที่ถูกจัดอันดับ 34-36 ถึงถูกมองข้าม โดยแม้สถิติป้องกันและการเคลื่อนไหวของเขาจะดีกว่าผู้เล่นอันดับสูง

การเลือกนักบาสเกตบอลในดราฟต์ไม่ใช่แค่ตัวเลข—แต่เป็นบทกวีที่เขียนด้วยอัลกอริธึม บทความนี้เปิดโป่งกลยุทธ์ทางอารมณ์ของทีมอย่างร็อบเบอร์ส ทิมเบอร์วอลฟส์ และฮีต

หยาง ฮันเซน ศูนย์สูง 7'1" น้ำหนัก 252 ปอนด์ ไม่ต้องการไฮไลต์ เขาพูดผ่านการป้องกันริมตะแกรงด้วยสถิติที่เงียบแต่ลึกซึ้ง—สถิติของเขาคือกวีแห่งการเล่น

ด้วยส่วนสูง 2.18 เมตร และ Wingspan 2.20 เมตร ฮัน เซินคือปรากฏการณ์ทางกายภาพที่ระบบการคัดเลือกของ NBA ยังมองข้ามผ่าน—ไม่ใช่เพราะขาดทักษะ แต่เพราะระบบล้าสมัย