กรณีเบลลี่: ทำไมสเกาต์และตำนานอาจถูก (หรือผิด)

ชื่อของเบลลี่ปรากฏทุกหนแห่ง—ข่าวใหญ่, การคาดการณ์ดราฟต์, และทวิตเตอร์ที่มีเสียงประณาม หากแต่ความฮือฮาไม่ได้แปลเป็นผลสำเร็จบนพื้นสนามเสมอไป

ในฐานะผู้วิเคราะห์ที่ใช้ข้อมูลและภาพซินเนอร์จี้มาหลายปี ผมเรียนรู้แล้วว่า ‘เสียงร้อง’ ในวงการไม่น่าเชื่อถือเสมอไป แต่เมื่อตำนานอย่างดุ๊ยแรนต์, จอร์จ และมัคแกร์ริดี้ให้คำชม เราก็ควรหยุดคิดอย่างระมัดระวัง

สิ่งที่สถิติบอก (และไม่บอก)

ดูคลิปเกมเห็นได้ชัด: เบลลี่มีพลังงานสูง, เคลื่อนไหวเร็ว, มีเทคนิคการเล่นแบบ NBA และการยิงแม่นเหมือนไรอัน อเลนเลยทีเดียว

แต่ว่า… สเปร็ดชีตของผมพบประเด็นสำคัญ: การป้องกันไม่มั่นคง, พยายามยิงเองบ่อยเกินไป, และอัตราการใช้งานสูงจนดูเหมือนเล่นในระบบที่สนับสนุนเขาเท่านั้น เมตริกขั้นสูงเผยภาพรวมที่ไม่มืดมนเท่าคลิปไฮไลต์

เหตุผลทำไมคำพูดตำนานถึงมีค่า

เมื่อดุ๊ยแรนต์บอกว่า ‘เขาเป็นปัญหา’ — มันไม่ใช่คำชมธรรมดา เป็นการประเมินจากคนที่เคยเผชิญกับระบบป้องกันระดับโลกมาหมดแล้ว พอล จอร์จ ก็ให้ความสำคัญเพราะเขาสร้างชื่อจากการเล่นสองทางตลอดอาชีพ ขณะเดียวกัน มัคแกร์ริดี้เข้าใจพรสวรรค์ระดับสุดยอดได้อย่างแท้จริง แต่อย่างไรก็ดี… คนเก่งๆ ก็เคยหลงใหลในศักยภาพมาก่อน เช่นกัน

การตรวจสอบจากชิคาโก

during growing up watching Derrick Rose เฉือนแนวรับในโรงเรียน Simeon ผมได้เรียนรู้บทเรียนหนึ่ง: ‘พรสวรรค์เพียงอย่างเดียวไม่มากพอใน NBA’ งานฝึกซ้อมก่อนดราฟต์ของเบลลี่ถูกกล่าวขานว่ายอดเยี่ยมมาก — เช่นเดียวกับแอนโทนี เบนเน็ตตอน เมื่อก่อน ศาสตราจารย์สถิติจาก Northwestern จะเตือนผมเสมอ: ‘ความสัมพันธ์ ≠ การทำนายผล’ จนกว่าเราจะเห็นเขาแข่งขันกับแนวรับ NBA เราแค่มีสมมุติฐานที่มีเหตุมูลเท่านั้น

สรุป: เชื่อแต่อย่าไว้ใจโดยขาดหลักฐาน

dราฟต์ NBA เป็นเรื่องของ ‘ศาสตร์’ และ ‘ดวง’ ในเวลาเดียวกัน ผมแนะนำให้นายใหญ่ (GM) ฟังความประทับใจของดุ๊ยแรนต์ แต่อย่ามองข้ามอัตราการแพ้มือ (turnover rate) ชอบความหวังจากมัคแกร์ริดี้ ก็ควรวางแผนตรวจเช็กคะแนนชนะในการป้องกัน (defensive win shares) หากเบลลี่ตกไปในรอบกลาง? ก็จำไว้ว่าไจอาเนสมาก่อนเคยถูกมองว่ายังหยาบ ๆ

คอมเมนต์ใต้โพสเลย! เบลลี่ถูกฮype เกินไปหรือถูกประเมินผิด?