แฟลแกก กับหมายเลข 32

เสื้อผ้าไม่ใช่เพียงผ้าทอ

ฉันได้เห็นมันเกิดขึ้นในคืนอังคาร—ไม่มีงานเฉลอด ไม่มีการประกาศดังก้องไปสู่ความว่างเปล่า เพียงแฟลแกกยืนคนเดียวใต้แสงสตูดิโอ ปรับเสื้อหมายเลข 32 เหมือนคำภาวนาที่ถูกลืมไปแล้ว ไม่ใช่เรื่องฮัพ พฤทธิ์ และไม่ใช่แม้แต่ ‘การมาถึง’ เพียง… การมีอยู่

สื่อมวลเรียกมันว่า ‘การเปิดตัวอย่างเป็นทางการ’ แต่ฉันเห็นบางอย่างอื่น: เงียบเป็นพิธีกรรม

น้ำหนักของความเงียบ

ในวัยเด็ก คุณยายสอนฉันว่าพลังไม่ใช่เสียงดัง—มันอยู่ในช่วงหยุดหายใจ ที่นี่ ในโลก NBA อันรุนแรงที่ทุกการดribble ส่งเสริมเอกลักษณ์เข้าสู่อัลกอริทึม แฟลแกกเลือกสวมหมายเลข 32 เพื่อให้รู้สึก—ไม่ใช่เพื่อให้มองเห็น

นี่ไม่เคยเกี่ยวข้องกับการแสดงออก มันเกี่ยวข้องกับสิ่งที่ยังพูดไม่ออก: การสะเทือนบนปลายนิ้วเมื่อเขาจัดผ้าคลุมหน้าอก คำกระซอบของพ่อแม่อยู่ใต้แสงสนามแข่ง

เมื่อความเงียบพูด louder กว่าเสียงเชียร์

เราถูกฝึกให้มองการเคลื่อนไหวเป็นความหมาย แต่แฟลแกก—บุตรแห่งสองมรดก—เลือกความเงียบ เพราะเขาทราบว่าเสียงบางอย่างอาศัยอยู่เมื่อมันไม่มีใครตะโกนลงบนฟีด เสื้อของเขาไม่ใช่อานาม—it เป็นหลักยึด และสำหรับช่วงเวลาหนึ่ง—he ยืนเงียบ средиกล้องที่จับภาพโดยปราศจากเสียงเชียร์ เหมือนคำขอบคุณได้เรียนรู้ที่จะฟังแทนการเรียกร้อง