สถาปนิกเงียบๆ ผู้นำร็อกเก็ตส์กลับมาแข็งแกร่ง

เมื่ออูโดก้าเซ็นสัญญาใหม่ มีเพียงไม่กี่หนังสือพิมพ์ที่ประกาศว่า ‘ประวัติศาสตร์’ แต่ในฐานะผู้วิเคราะห์ข้อมูลจากลอนดอน ผมเห็นอะไรที่ลึกกว่านั้น: กุญแจสำคัญของทีมคือระบบ การสร้างกำแพงที่แข็งแกร่งโดยไม่มีทรัพยากรมากมาย ฤดูกาล 2023-24 อาจดูเรียบง่าย—ไม่มีการซื้อขายใหญ่ๆ และไม่มีดวลเด็ดๆ—but จากสถิติ เป็นหนึ่งในฤดูกาลที่มีวินัยมากที่สุดในรอบหลายปี แม้แนวรุกจะอยู่ในลำดับต้นๆ ในเรื่องประสิทธิภาพการยิง และไม่มีผู้เล่นระดับ All-NBA สักคน อูโดก้ายังพาฮาร์วาร์ดไปคว้าชัยชนะถึง 51 เกม และทำให้วอร์ริเออร์สต้องไปเล่นเกมเจ็ด ก่อนจะแพ้ ทำไม? เพราะระบบทำงานได้อย่างแม่นยำ

การป้องกันเหนือความยิ่งใหญ่

บนแดชบอร์ด Tableau ผมพบแผนภูมิหนึ่งที่สว่างกว่าไฮไลต์ใดๆ: อัตราการป้องกันของฮาร์วาร์ดภายใต้อูโดก้าตั้งแต่ปี 2021 โดยไม่ว่าจะในฤดูกาลไหน อัตราเหล่านี้ไม่เคยเกิน 110 — เปรียบเสมือนกำแพงที่ไร้จุดอ่อนสำหรับทีมที่ขาดผู้เล่นระดับแนวหน้าในการปกป้องเขตโทษหรือหยุดเกมรุกระยะไกล นี้ไม่ใช่มายากล มันคือคณิตศาสตร์: การเปลี่ยนหมุน, การเข้าใกล้, การศึกษาคลิป—ถูกโค้ดเข้าไปในระบบคาดการณ์และการจัดตำแหน่งอย่างแม่นยำ — เหมือนนาฬิกาข้อมือกลไกสมัยวิกตอเรีย

‘ไร้ซุปเปอร์สตาร์’ ≠ ‘ไร้อำนาจ’

ผมชอบซุปเปอร์สตาร์แน่นอน—but เราละเลยความจริงสำคัญ: เราให้รางวัลความยอดเยี่ยมเฉพาะบุคคล ในขณะที่มองข้ามการทำงานเป็นกลุ่มอย่างแท้จริง อูโดก้ายังไม่มีเจมส์แฮรเดนหรือสเตฟฟาน_curry มาช่วยจบเกม —แต่อย่างไรก็ตาม เขาสร้างระบบรุกด้านหลังแบบ ‘อ่านและตอบสนอง’ โดยใช้วิเคราะห์ข้อมูลการเคลื่อนไหวแบบเรียลไทม์จากโมเดลของเรา @GlobalNBA สถิติดึงออกมาได้อย่างเด่นชัด: อัตราการทำฟอลบอลเมื่อดรอฟเข้าใช้งาน high-screen pick-and-roll เพียงแค่ 8% — เปรียบเทียบแล้วหายากแม้แต่สำหรับทีมน้ำเต้าระดับแชมป์ คำถามคือ: เพราะอะไรเราถึงชมแอสดัสซึ๊บที่ฉลาดเฉียบมาก ๆ…แต่มักมองข้ามโค้ชคนหนึ่งที่ทำให้มันเกิดขึ้น?

ก้าวถัดไป…ไม่อยู่ตรงดาวดวงโต

e.g., เมื่อสเตฟฟาน_curryพลาดฟรีสไตล์ในเกมเจ็ด…สายตาหลายคนจับจ้องเขา —แต่อยู่เบื้องหลังเขาคือผู้เล่นทุกคนได้วิ่งกลับอย่างรวดเร็ว—not เพราะอารมณื, but because they’veฝึกฝนมาหลายพันครั้งภายใต้นโยบายของอูโดกาอย่างเคร่งครัด