การแลกครั้งที่เงียบของดีทรอยต์

การแลกครั้งที่เงียบซึ่งเปลี่ยนทุกอย่าง

ฉันไม่ได้มาที่แมดสันสแควร์การ์เด้นเพื่อคนดูหรือเสียงดัง แต่เพื่อดูสถิติเหมือนกวี เมื่อดีทรอยต์ได้รับอาสติน รีฟส์ และส่งเจเลน บรูนและซิโมน ฟองชิออกไปใน picks #37 คนไม่เรียกว่าชนะ แต่ผมเห็นมัน: การปฏิวัติเงียบที่ถูกเย็บลงบนพื้น

รีฟส์ไม่ใช่นักยิงธรรมดา เขาคือนักเตะที่เติบโตในความเงียบ—ยิงสามแต้มได้134ครั้งในฤดูกาลที่ผ่านมา อัตรา40.1% การปล่อยลูกเนียนราวกับจังหวะในการเปลี่ยนสถานะ เขาไม่เรียกร้องความสนใจ; เขาทำมันอย่างสมบูรณ์

พิสตันส์ไม่ได้ดาว—they ได้จังหวะ

ช่องว่างที่เหลืออยู่

คันนิงแฮม? เขายังอยู่—เสาหลักป้องกัน,ผู้เล่นระดับแนว—but การจากไปของเขาดังกว่าเลขใดๆ คุณวัดค่าของเขาในมุมว่าง: การพยายามยิงต่อนาทีซึ่งไม่มีข่าวเพราะไม่มีความวาบหวาม

นี่ไม่ใช่เรื่องพร้อมความสามารถ—แต่มันคือโครงสร้าง

ข้อมูลสวมเสื้อผ้าใดๆ

ฟองชิ? เป็นดวงจิตจาก2023–24:134สามแต้ม,40.1% ไม่ใช่นักดาว—แค่อารมณ์จริงเบื้องหลังหน้าจอ เราเคยมองผู้เล่นผิดพลาด เราคิดว่าเราต้องการชายใหญ่มากับพลังวาบหวาม เราลืมไปว่าบางผู้เล่นไม่จำเป็นคนเห็นเพื่อให้มูลค่า พวกเขาแค่อยากให้นับ—อย่างเงียบ,แม่นยำ,สวยงาม การแลกครั้งยอดเยียมจะไม่มีดอกไฟประกาศเสมอ พวกเขาก็แค่อ่อนหวาน—in สตรีมข้อมูลซึ่งจะหยุดไม่มี