เชื่อมั่นในทีม

เวลาที่ทุกอย่างเปลี่ยนไป

ฉันเริ่มสนใจสปาร์สในรอบชิงชนะเลิศปี 2007 — ไม่ใช่เพราะดันแคนหรือพาร์เกอร์ แต่เป็นเพราะผู้เล่นอย่างแอนโทนีโอ เดวิสและบรูซ บูเอนอ่าน: เขาไม่มีฟลุคเลย มีแค่วินัยในการเล่นอย่างหนัก และนั่นคือจุดเริ่มต้นของการเข้าใจว่า สปาร์สนี้ไม่ใช่แค่ทีมธรรมดา

หลายปีต่อมา เมื่อพวกเขาแพ้ให้กับทีมเยาวชนของเทอร์รัวด์, พ่ายให้กับเมมฟิสแบบขี้ขลาด และเอาชนะได้เพียงแค่นิดเดียวจากจังหวะยิงประตูของพอล — ก็ยังคงเห็นความสง่างามในความพ่ายแพ้ โดยไม่มีคำโวยวายหรือข้อแก้ตัวใดๆ

เพราะเหตุใดฉันจึงยังภักดี

ในฐานะผู้วิเคราะห์ NBA และคนรักสถิติ การชนะไม่ได้อยู่แค่การเล่นเพื่อตนเองเท่านั้น มันคือการปฏิบัติตามแผนภายใต้แรงกดดัน c. ช่วงปี 2012–2014 สปาร์สนั้นเหนือกว่าระดับปกติ การเคลื่อนไหวบอลราวกับธรรมชาติ การเข้าใจบทบาทของแต่ละคนเหมือนถูกเขียนไว้อย่างสมบูรณ์

และตอนนี้? กับวิกเตอร์ เหวมบาลามาที่กำลังเติบโตเป็นดาวดวงใหม่อย่างแท้จริง และผู้เล่นอย่างเดวิน วาซเซลและเคลโด้น จอห์นสันที่พร้อมขึ้นมายืนตำแหน่ง — ฉันกลับรู้สึกตื่นเต้นอีกครั้งเหมือนเดิม c.

ปรัชญาเหนือผู้เล่น

หลายคนถามฉัน: “หลังจากผ่านมาหลายปียังคงใช้วงจรเดียวกัน? เฮียเดียวกัน? เมืองเดียวกัน? มันก็กลายเป็นทีมใหม่อยู่แล้ว” ฉันบอกว่า: “ใช่มากกว่า…แต่อืม ก็ไม่มากไปกว่านั้นครับ” เพราะวัฒนธรรมไม่มองเห็นเปลี่ยนแปลงในพริบตาได้ง่ายๆ คุณอาจเปลี่ยนมวลรวมผู้เล่นได้ง่ายๆ — หากคุณไม่มองหาการจ่ายบอลมาก่อนการโยนมุม, การป้องกันมากกว่าคลิปลำแสง — มันก็ไม่ใช่วงจรของบาสเกตบอลแบบสปาร์ส

ฉะนั้นมุมมองของฉันเมื่อมีใครบอกว่า TD อันดับ #500 ในประวัติศาสตร์? “แล้วไรวะ? เขาคว้าแชมป์สามสมัยด้วยหัวใจ” จิตสำนึกแห่งซานอานโตเนียนลึกกว่าสถิตินะครับ

มาสร้างชุมชนของเรา — จากห่างไกลได้อย่างไร?

ตอนนี้ฉันอาศัยอยู่กรุงหางโจว — แต่วิญญาณของฉันยังคงฝังลึกอยู่ในจังหวะการเล่นแบบเก่าแก่อย่างสงบ อยากเรียกร้องแฟน ๆ สปาร์สมาเจอกัน: มาเริ่มอะไรบางอย่างให้มูลค่าจริง ๆ เราไม่มากวนใจเรื่อง LeBron, Steph (ยกเว้นจะหยอกล้อ) เราไม่อยากโฟกัส MVP, เลขเสื้อ เป้าหมาย?: เพียงแค่มานั่งชมเกมไปพร้อมกัน พูดคุยวินัยหลังจบเกม (แม้มรสุดหรือผลแพ้ออก) และถ้าโชคดีอาจพบเจอได้อาคารฟิตเนสมหาศาลใกล้วัดกล่าวโร๊ด หากยังไม่มีกลุ่มนี้เลย… มาสร้างเองเถอะ! เพื่อคนเหล่านั้นที่เชื่อมั่นครับ: ‘บาสเกตบอลควรจะมากกว่าคะแนนเฉลี่ยก่อน’ และ ‘โลกแห่งวงการบาสวุฒิกาลจนเกินไป’ - การปฏิกษาเงียบที่แท้มายืนหยัดไว้อยู่ที่ซานอานโตเนียน